آیا ایمپلنت دندان برای کودکان بی خطر است؟

کودکان ممکن است یک یا دو دندان خود را به دلایل زیادی از دست بدهند، مانند ضربه به دهان هنگام ورزش یا افتادن بد. ازدست‌دادن دندان‌شیری اغلب دلیلی برای نگرانی نیست، اما ازدست‌دادن دندان دائمی مشکلاتی را ایجاد می‌کند.
هنگامی که کودکان دندان‌های خود را ازدست‌داده‌اند، این امر بر عزت‌نفس آنها تأثیر می‌گذارد و آنها را به هدف مسخره‌کردن تبدیل می‌کند. آنها ممکن است تمایلی به لبخندزدن یا حتی صحبت‌کردن در مقابل افراد دیگر نداشته باشند، به‌خصوص اگر یک‌دندان ازدست‌رفته در جلوی دهان خود داشته باشند.
ایمپلنت‌های دندانی راهی برای جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته ارائه می‌دهند، اما آیا برای کودکان مناسب هستند؟ در مطب ایمپلنت دکتر آرش گلستانه، به این مهم پرداخته و درباره خطرات کاشت ایمپلنت برای کودکان صحبت می‌کنیم.

تعریف ایمپلنت‌های دندانی

ایمپلنت‌های دندانی پایه‌های تیتانیومی کوچکی هستند که با جراحی در استخوان فک فرد قرار می‌گیرند تا به‌عنوان جایگزینی برای دندان‌های ازدست‌رفته عمل کنند. پایه‌های تیتانیومی به‌عنوان یک لنگر برای دندان جایگزین، بریج یا پروتز عمل می‌کنند و راه‌حلی مطمئن و دائمی برای دندان‌های ازدست‌رفته ارائه می‌دهند. ایمپلنت‌های دندانی گزینه‌ای مناسب برای بزرگسالان و کودکان هستند و می‌توانند برای یک‌عمر مفید باشند.

ایمپلنت دندان روشی مطمئن و مؤثر برای جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته در کودکان است. آنها می‌توانند به بهبود اعتمادبه‌نفس کودک و همچنین توانایی آنها در جویدن و صحبت‌کردن صحیح کمک کنند. آنها همچنین یک راه عالی برای جلوگیری از پوسیدگی بیشتر دندان و بیماری لثه هستند، زیرا مانعی بین دندان‌ها و خط لثه ایجاد می‌کنند. علاوه بر این، ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند به حفظ استخوان فک کمک کنند که می‌تواند به جلوگیری از ازدست‌دادن بیشتر دندان کمک کند.

ایمپلنت‌های دندانی چگونه کار می‌کنند

ایمپلنت‌های دندانی پست‌هایی هستند که معمولاً از تیتانیوم ساخته می‌شوند و در استخوان فک و لثه کودک شما قرار می‌گیرند. این پست‌ها با بهبودی استخوان فک به هم می‌چسبند. دندانپزشک کودک شما یک قطعه اتصال را روی پایه و یک‌دندان مصنوعی یا جایگزین را روی کانکتور قرار می‌دهد. این دندان‌های جایگزین، طبیعی به نظر می‌رسند؛ بنابراین با دندان‌های اطراف ترکیب می‌شوند. ایمپلنت‌های دندانی به‌عنوان راه‌های ثابت و دائمی برای جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته و گزینه‌ای جایگزین برای بریج و پروتز هستند.

باورهای غلط رایج در مورد ایمپلنت دندان برای کودکان

وقتی صحبت از ایمپلنت دندان برای کودکان می‌شود، باورهای غلط بسیاری وجود دارد که می‌تواند منجر به سردرگمی و ترس شود. بسیاری از والدین برای درنظرگرفتن ایمپلنت‌های دندانی برای فرزندان خود مردد هستند؛ زیرا مطمئن نیستند که آیا ایمپلنت‌های دندانی ایمن هستند یا خیر. بااین‌حال، ایمپلنت‌های دندانی یک گزینه ایمن و مقرون‌به‌صرفه برای کودکانی است که نیاز به جایگزینی دندان ازدست‌رفته یا آسیب‌دیده دارند.

ایمپلنت‌های دندانی به‌صورت دائمی طراحی شده‌اند و از تیتانیوم ساخته شده‌اند که یک ماده زیست‌سازگار است. این بدان معناست که ایمپلنت توسط بدن پس‌زده نمی‌شود و هیچ واکنش نامطلوبی ایجاد نمی‌کند. علاوه بر این، ایمپلنت‌های دندانی طوری طراحی شده‌اند که مادام‌العمر دوام می‌آورند، بنابراین می‌توانند راه‌حلی مقرون‌به‌صرفه برای کودکانی باشند که نیاز به جایگزینی دندان ازدست‌رفته دارند.

مزایای ایمپلنت دندان برای کودکان

ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند مزایای زیر را برای کودکانی که یک یا چند دندان ازدست‌داده‌اند، ارائه دهند:

• آنها نیازی به برداشتن مینای دندان‌های اطراف ندارند. این لایه محافظ، روی دندان‌های کودک شما را دست‌نخورده نگه می‌دارد.
• ایمپلنت‌های دندانی برای بهبود لبخندکودک شما، دندان‌های جایگزین طبیعی به نظر می‌رسد.
• آنها به افزایش عزت‌نفس فرزندتان کمک می‌کنند و باعث می‌شوند در مقابل دیگران لبخند بزنند و صحبت کنند.
• ایمپلنت‌های دندانی به جلوگیری از مشکلات جویدن یا غذاخوردن به دلیل ازدست‌دادن دندان کمک می‌کنند.
• ایمپلنت‌های دندانی از جابه‌جایی و کج‌شدن دندان‌های اطراف جلوگیری می‌کنند که ممکن است در صورت ازدست‌دادن یک‌دندان دائمی رخ دهد.

فرایند جراحی ایمپلنت دندان کودکان

جراحی ایمپلنت دندان کودکان روشی مطمئن و مؤثر برای جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته در کودکان است. این فرایند با مشاوره با دندانپزشک اطفال برای تعیین اینکه آیا ایمپلنت دندان گزینه مناسبی برای کودک است یا خیر آغاز می‌شود. سپس دندانپزشک از دهان کودک رادیوگرافی می‌گیرد تا مطمئن شود استخوان فک به‌اندازه کافی برای ایمپلنت سالم است. پس از کاشت ایمپلنت، کودک باید چندین ماه صبر کند تا ایمپلنت بهبود یابد و با استخوان فک جوش بخورد. پس از بهبود ایمپلنت، دندانپزشک یک تاج یا پل را در بالای ایمپلنت قرار می‌دهد تا لبخند کودک را بازگرداند.

کودکان به‌عنوان کاندیدای ایمپلنت دندان

یکی از عوامل اصلی که تعیین می‌کند آیا فردی کاندید مناسبی برای ایمپلنت دندان است یا خیر، این است که آیا استخوان فک سالم کافی برای این عمل دارد یا خیر. برای بزرگسالان، عمل پیوند استخوان، استخوان فک سالمی را برای این عمل ایجاد می‌کند. برای کودکان، رشد استخوان فک باید در نظر گرفته شود.

ازآنجایی‌که ایمپلنت‌های دندانی دائمی طراحی شده‌اند، ممکن است در کودکانی که هنوز درحال‌رشد با استخوان فک و دندان درحال‌رشد هستند، به‌خوبی کار نکنند. دندان‌های اطراف ممکن است با رشد و تکامل جابه‌جا شوند، که ممکن است روی دندان جایگزین تأثیر بگذارد. استخوان فک همچنین ممکن است برای نگه داشتن ایمپلنت در جای خود نامناسب باشد، اگر رشد آن تمام نشده باشد. هنگامی که ایمپلنت دندان خیلی زود انجام شود، دندان جایگزین ممکن است به مرور زمان نامرتب شود. ایمپلنت‌ها همچنین ممکن است در رشد استخوان فک و دندان کودک شما اختلال ایجاد کنند.

چرا ایمپلنت‌های دندانی معمولاً انتخاب مناسبی برای کودکان نیستند؟

برای جایگزینی دندان، ایمپلنت‌های دندانی بهترین گزینه برای کودکان نیستند، زیرا تنها در صورتی مناسب هستند که رشد فک بیمار متوقف شده باشد. فک‌های کودکان و نوجوانان به طور کامل سفت نشده است، بنابراین ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند با رشد فک آنها جابه‌جا شوند. این جابه‌جایی می‌تواند باعث کج‌شدن دندان‌ها، درد و سایر عوارض شود.

آکادمی ایمپلنت دندانپزشکی آمریکا توصیه می‌کند که برای نصب ایمپلنت تا بعد از نوجوانی صبر کنید. دختران برای دریافت ایمپلنت دندان باید حداقل پانزده سال داشته باشند و پسران باید هفده سال داشته باشند. سنین مختلف وجود دارد؛ زیرا دختران زودتر از پسران رشد می‌کنند.

دکتر ایمپلنت دندان، معتقد است که باید حداقل تا 20 سالگی صبر کنید؛ زیرا او مواردی را مشاهده کرده است که فک‌ها به رشد خود ادامه می‌دهند و ایمپلنت‌ها از موقعیت خارج می‌شوند. گاهی اوقات تنها راه رفع این مشکل، برداشتن ایمپلنت، پیوند استخوان، 6 ماه صبر و سپس گذاشتن ایمپلنت جدید است.

آیا حداقل سن برای کاشت ایمپلنت دندان وجود دارد؟

قبل از اینکه بیمار بتواند ایمپلنت دندانی دریافت کند، باید به بلوغ اسکلتی رسیده باشد. به‌عبارت‌دیگر، استخوان فک آنها کاملاً توسعه‌یافته است و دیگر “جهش رشد” نخواهد داشت. اگر ایمپلنت‌های دندان قبل از پایان بلوغ قرار داده شوند و فک هنوز در حال بلوغ باشد، ترمیم‌ها می‌توانند در رشد بیشتر استخوان اختلال ایجاد کنند و دوام آن‌ها را به خطر بیندازند و به طور بالقوه عوارضی را در پی داشته باشند.

اینها شامل خطر بیشتر برای موارد زیر است:

• مشکلات گازگرفتن
• فاصله بین دندان‌ها
• ازدست‌دادن استخوان در اطراف پروتز
• تغییرات زیبایی در ناحیه جمجمه و صورت

درحالی‌که هر نوجوان متفاوت است، رشد فک به طور معمول تا سن 18، 19 یا 20 سالگی ادامه می‌یابد. در برخی موارد، بیماران در اواسط دهه 20 زندگی خود هستند که در نهایت بلوغ اسکلتی کامل شده است. به همین دلیل، نوجوانان زیر 18 سال اغلب کاندیدای مناسبی برای کاشت ایمپلنت دندان نیستند، مگر اینکه به بلوغ اسکلتی رسیده باشند.

با درنظرگرفتن این موضوع، جراح ایمپلنت و دهان، اشعه ایکس و سایر ارزیابی‌های رشد را انجام می‌دهد تا بررسی کند که آیا رشد استخوان 100 درصد کامل شده است یا خیر، و بیمار برای جراحی آماده است.

راه‌حل‌های موقت برای بیماران جوان‌تر

ازآنجایی‌که ما چالش‌های بسیاری را که ازدست‌دادن دندان در هر سنی ایجاد می‌شود، می‌دانیم، راه‌حل‌های جایگزینی را برای کسانی که برای کاشت ایمپلنت بسیار جوان هستند، ارائه می‌دهیم. جراحان دهان ما متعهد به رضایت بیمار و نتیجه موفقیت‌آمیز هستند که ممکن است به معنای انتظار چند سال برای درک مزایای بسیاری از ایمپلنت باشد. این رویکرد محتاطانه بهترین راه برای اطمینان از موفقیت طولانی‌مدت ترمیم‌های دائمی شماست. درعین‌حال، ما می‌توانیم به دندانپزشک عمومی شما کمک کنیم تا یک پل دندانی یا یک پروتز متحرک جزئی بسازد که به‌صورت سفارشی برای بازیابی عملکرد و ظاهر ساخته شده است.

به‌خاطر داشته باشید که کاشت ایمپلنت دندان در بزرگسالی می‌تواند یک موقعیت برد – برد باشد. خطر ابتلا به پری ایمپلنتیت، بزرگ‌ترین عامل شکست ایمپلنت دندانی، بسیار کمتر است. شما استخوان‌های قوی و سالمی دارید که ایمپلنت‌های خود را لنگر می‌اندازند و می‌توانید از یک لبخند زیبا برای سال‌های طولانی لذت ببرید!

کاشت ایمپلنت دندان در یک کودک درحال‌رشد طبیعی

ربع قدامی فک بالا

فقدان دندان‌های فک بالا ممکن است منجر به رشد ناکافی فک بالا، هم به‌صورت ساژیتال و هم به‌صورت عمودی، و اختلال در رشد برجستگی آلوئولی شود. در میان عوامل مختلفی که ممکن است باعث توقف موقعیت ایمپلنت در ناحیه قدامی فک بالا شوند، مهم‌ترین عامل، پتانسیل رشد ذاتی بالا و متفاوت در ابعاد قدامی، خلفی و عمودی است که منجر به افزایش رشد کلی می‌شود.

علاوه بر این، نیاز به ترمیم زیبایی، وجود مفصل میانی کام، و قراردادن ایمپلنت بدون توقف رشد یا رشد ناهماهنگ عرض نیز از دیگر عوامل مؤثری هستند که موفقیت بلندمدت را تعیین می‌کنند؛ بنابراین، کاشت ایمپلنت در قدامی فک بالا در دختران تا سن ۱۵ سالگی و در پسران تا ۱۷ سالگی باید به تعویق بیفتد. قراردادن زودرس می‌تواند منجر به نیاز مکرر به طولانی‌تر کردن نسبت ایمپلنت به پروتز از طریق مخاط و افزایش بار بالقوه شود.

ارزیابی سن اسکلتی، تهیه فرم رضایت، و تجویز احتمالی ایمپلنت در آینده باید در طول فرایند برنامه‌ریزی درمان موردتوجه قرار گیرد.

ربع خلفی فک بالا

تنوع در رشد قدامی – خلفی و عمودی، به همراه افزایش سه برابری رشد عرضی نسبت به رشد قدامی، ناشی از عوامل مختلفی مانند رشد در بخیه میانی کام، رشد چرخشی، جابه‌جایی مزیال و چرخشی دندان‌های آسیاب، فعالیت تحلیلی قاعده بینی، رسوب استخوان آلوئولی و افزایش بار جویدنی روی ایمپلنت است.

عوامل کمی که می‌توانند کاشت ایمپلنت در فک بالا را به تعویق بیندازند، به‌اندازه قدامی ماگزیلا وابسته هستند.

ربع قدامی فک پایین

قدامی فک پایین به دلیل متغیرهای رشد کمتر، فضای دندانی مطلوبی را برای قراردادن ایمپلنت استخوانی یکپارچه قبل از تکمیل رشد و بلوغ اسکلتی فراهم می‌کند. کاشت ایمپلنت اندوس در یک کودک ۵ساله نتایج درمانی مثبتی را نشان داده است، به‌طوری‌که بسته‌شدن بخیه سمفیزال در اوایل دو سال اول زندگی، همراه با تداوم رشد با رسوب استخوان و تحلیل در سطح لبی و زبانی به ترتیب مشاهده شده است.

در فک پایین قدامی، پیش‌آگهی درمان عمدتاً به انتخاب پروتز ایده‌آلی که توسط ایمپلنت‌های دندانی پشتیبانی می‌شود، بستگی دارد. باتوجه‌به تغییرات رشد در یک کودک خردسال، پروتز باید دارای طراحی قابل بازیابی باشد تا امکان اصلاحات مکرر با افزایش متوسط ۵-۶ میلی‌متری ارتفاع دندانی و همچنین رشد قدامی – خلفی را فراهم کند.

ربع خلفی فک پایین

نگرانی‌های متعدد درمانی در موقعیت ایمپلنت در ناحیه خلفی فک پایین عمدتاً به دلیل رشد پویا سه‌بعدی و تغییرات رشدی است. این تغییرات شامل رشد آپپوزیشن فعال در مرز آلوئولی (به سمت بالا و خارج در یک قوس در حال گسترش) با تحلیل در ناحیه زبانی، افزایش بعد عرضی (الگوی V گسترش‌یافته)، رشد در جهت قدامی – خلفی و عمودی، و همچنین رشد چرخشی کندیل می‌شود.

فرایند بازسازی با رسوب و تحلیل در فک پایین، به‌علاوه عدم وابستگی رشد فک پایین به حضور دندان‌ها، نشان‌دهنده این است که کاشت ایمپلنت‌های استخوانی باید تا تکمیل اسکلتی در اواخر دوره رشد، به تعویق بیفتد.

ایمپلنت دندان در کودکان مبتلا به دیسپلازی اکتودرمال

آنودنتیا یک اختلال ژنتیکی نادر است که با فقدان مادرزادی تمام دندان‌های شیری یا دائمی مشخص می‌شود. آنودنتی مادرزادی فک پایین بیشتر به‌عنوان یک ویژگی مشترک دیسپلازی اکتودرمی از نوع هیپوهیدروتیک دیده می‌شود. بازیابی عملکرد و زیبایی در یک کودک خردسال مبتلا به آنودنتیا، هیپودنشیا و اولیگودنشیا اغلب چالش‌های درمانی را برای پزشک به‌ویژه در طول سال‌های رشد فعال ایجاد می‌کند. تغییرات عمودی، قدامی – خلفی و دندانی قابل‌توجهی می‌توان با رشد انتظار داشت، به‌ویژه در یک بیمار نیمه آنودنتیک نسبت به یک بیمار کاملاً آنودنتیک.

چند گزینه درمانی موفق که توسط موارد مختلف برای درمان آنودنتیک فک پایین پیشنهاد شده‌اند، شامل پروتز متحرک در حدود سن ۳ سالگی تا تکمیل رشد جانبی و اوردنچر با پشتیبانی از ایمپلنت در ناحیه کانین از سن ۳ تا ۶ سالگی پس از بسته‌شدن بخیه میانه است. مطالعات حاکی از آن هستند که مداخله زودهنگام در موارد شدید آنودنتیا/الیگودنشیا با پروتز پشتیبان ایمپلنت در فک پایین، همراه با پیگیری دوره‌ای و اجتناب از کاشت در فک بالا، مؤثر است.

در کودکان مبتلا به هیپودنشیا، تصمیم‌گیری پیچیده به عواملی مانند تعداد دندان‌های بی‌دندان، جنسیت بیمار، محل و طول ناحیه بی‌دندانی، نیاز به حفظ استخوان با استفاده از ایمپلنت دندان، درمان‌های ارتودنسی موردنیاز، و روان‌شناسی بستگی دارد. همچنین باید تغییرات بالقوه رشد اسکلتی و دندانی را در نظر گرفت. مطالعات توصیه می‌کنند که کاشت ایمپلنت پس از فرض توقف رشد، با استفاده از ردیابی‌های سفالومتریک سریال (بدون تغییر اسکلتی مشهود به مدت ۱ سال) برنامه‌ریزی شود، زیرا هیچ شاخص قابل‌اعتمادی برای هر گونه جراحی اصلاحی یا قراردادن پروتز وجود ندارد. لازم است والدین به‌خوبی از برنامه تکمیل رشد آگاه باشند.

خطرات ایمپلنت دندان در کودکان

علاوه بر تأثیر بالقوه بر رشد دندان و استخوان فک کودک، خطرات خاصی وجود دارد که باید از آنها آگاه باشید. روش‌های سنتی کاشت دندان شامل جراحی است که خطر عفونت، خونریزی و سایر عوارض را به همراه دارد. درحالی‌که این خطرات کم هستند، هنوز مهم است که قبل از تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا ایمپلنت دندان برای کودک شما بهترین است، آنها را در نظر بگیرید. دندانپزشک شما در مورد خطرات صحبت می‌کند و فاکتورهای سلامت کودک شما را در طول فرایند ارزیابی در نظر می‌گیرد؛ به‌عنوان‌مثال، کودکانی که مشکلات اساسی سلامتی دارند که بر روند بهبودی تأثیر می‌گذارد، ممکن است کاندیدای خوبی برای این روش نباشند.

مشاوره دندانپزشکی

مشاوره دندانپزشکی به شما کمک می‌کند تا مطمئن شوید که آیا ایمپلنت دندان برای کودک شما مناسب است یا خیر. در این ملاقات، دندانپزشک کودک شما سن، رشد دندان‌ها و فک و سایر عوامل را در نظر می‌گیرد. این به تعیین اینکه آیا ایمپلنت‌های دندانی گزینه مناسبی برای جایگزینی دندان یا دندان‌های ازدست‌رفته کودک شما هستند کمک می‌کند. در غیر این صورت، آنها درباره گزینه‌های موجود برای جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته صحبت خواهند کرد. به‌طورکلی، کودکان بزرگ‌تری که استخوان فک و دندان‌هایشان کاملاً رشدیافته است، معمولاً در مقایسه با کودکان کوچک‌تر، کاندیدهای خوبی برای کاشت دندان در نظر گرفته می‌شوند.

مراقبت و نگهداری از ایمپلنت‌های دندانی برای کودکان

مراقبت از ایمپلنت‌های دندانی در کودکان، مشابه مراقبت از دندان‌های طبیعی است و نیاز به مسواک‌زدن، نخ دندان کشیدن و ویزیت منظم دندان‌ها دارد. والدین باید مطمئن شوند که کودکشان دو بار در روز با خمیردندان حاوی فلوراید مسواک بزند و یک‌بار در روز از نخ دندان استفاده کند.

معاینات منظم دندانپزشکی نیز برای نظارت بر سلامت ایمپلنت و بافت اطراف آن مهم است. همچنین اجتناب از غذاهای سفت و چسبنده برای جلوگیری از آسیب به ایمپلنت مهم است. با مراقبت مناسب، ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند مادام‌العمر دوام بیاورند.

جایگزین‌های مؤثر برای ایمپلنت

تعداد زیادی از کودکان، نوجوانان و جوانان، نمی‌خواهند با یک‌دندان ازدست‌رفته زندگی خود را ادامه دهند. آنها می‌توانند به‌جای اینکه در لبخندشان شکافی ایجاد کنند، درحالی‌که چند سال بعد منتظر کاشت ایمپلنت دندان هستند، به دنبال جایگزین‌های دیگر دندان باشند. در اینجا برخی از این گزینه‌ها آمده است:

پروتز جزئی متحرک کودکان

این پروتز متحرک دارای یک یا چند دندان‌مصنوعی است که در صورت نیاز به آن متصل می‌شود. استفاده از پروتز جزئی این واقعیت را پنهان می‌کند که کودک شما یک‌دندان ازدست‌داده است.

پل دندانی کودکان

می‌توانید از بین بریج ثابت با تکیه‌گاه دندان یا بریج متصل به رزین انتخاب کنید. یک بریج ثابت نیاز دارد که دندان‌های مجاور شکاف، آماده‌سازی شوند تا بتوان یک روکش برای حمایت از بریج وصل کرد. اما بریج باند شده با رزین این کار آماده‌سازی را شامل نمی‌شود، بنابراین دندان‌های سالم و مجاور آسیب نمی‌بینند. این گزینه‌ها معمولاً بهتر از پروتز متحرک به نظر می‌رسند و عملکرد بهتری دارند.

بریس کودکان

اگر از قبل به فکر بستن بریس‌های کودک خود در هنگام کنده‌شدن دندانش بودید، همچنان می‌توانید با برنامه‌های خود پیش بروید. یک‌دندان مصنوعی می‌تواند به سیم ارتودنسی متصل شود تا شکاف باقی‌مانده از دندان کنده‌شده را پر کند، درحالی‌که بریس‌ها کجی دندان‌ها و مشکلات بایت را اصلاح می‌کنند.

نگهدارنده‌های فضا کودکان

اگر کودک شما در زمان تصادف کوچک‌تر است، احتمالاً دندان‌شیری او کنده شده است. یک‌دندان دائمی در جای خود رشد می‌کند، اما برای اطمینان از اینکه همه چیز به‌درستی در یک راستا باقی می‌ماند تا زمانی که این اتفاق بیفتد، می‌توانید به دنبال نگهدارنده فضا باشید. بسته به موقعیت کودک شما و اینکه کدام دندان از بین رفته است، نگهدارنده‌های فضا قابل‌جابه‌جایی و ثابت در دسترس هستند.

یادداشتی از مطب دکتر آرش گلستانه

گزارش‌های منتشر شده در مورداستفاده از ایمپلنت‌های دندانی در بیماران جوان، بسیار محدود است. مطالعات بالینی طولانی‌مدت برای نتیجه‌گیری صحیح، ضروری است. اگر هدف از برنامه‌ریزی درمان، کاشت ایمپلنت قبل از بلوغ اسکلتی را ترجیح می‌دهد، والدین باید به‌خوبی از فواید و عوارض احتمالی آن مطلع شوند. بااین‌حال، باید بر برنامه‌ریزی پروتز و مرحله پیگیری بیشتر تأکید شود. نتیجه درمان تنها زمانی قابل‌توجیه است که اثرات مثبت پیش‌بینی‌شده، بیشتر از معایب روش باشد.