ایمپلنت ناموفق که ممکن است رخ دهد، توسط بسیاری از پزشکان به‌عنوان موانع مهمی برای درمان ایمپلنت تلقی می‌شود. با وجود پیشرفت‌های اخیر، درمان ایمپلنت همچنان شامل یک فرآیند بیولوژیکی و یکپارچگی است. این فرایندهای بیولوژیکی، پیچیده هستند و ممکن است توسط عوامل موضعی یا سیستمیک مختل شده و می‌تواند منجر به مشکلات و شکست ایمپلنت گردد. این مقاله بسیاری از خرابی‌ها و عوارضی را که ممکن است هنگام استفاده از ایمپلنت برای پشتیبانی از ترمیم‌ها رخ دهد، شرح می‌دهد. انتخاب صحیح بیمار و برنامه‌ریزی درمانی می‌توان از بسیاری از این شکست‌ها جلوگیری کرد. برای جراح ایمپلنت و متخصص دندانپزشکی، مدیریت بیمارانی که فاکتورهای خطر خاصی دارند، بسیار مهم است. هدف این مقاله بحث در مورد عوارض مکرر شکست ایمپلنت، مدیریت آن، کمک در قراردادن و ترمیم ایمپلنت‌ها با درد کمتر، برای دریافت تجربیات ارزشمند است.
ایمپلنت دندان ناموفق یک موقعیت غیرعادی است، اما اتفاق می‌افتد. اگر این اتفاق بیفتد، نیازی به وحشت نیست؛ زیرا گزینه‌های درمانی در دسترس است. گاهی اوقات علت شکست نیز قابل‌پیشگیری است. ایمپلنت دندان معمولاً یک روش قابل‌پیش‌بینی و موفقیت‌آمیز است، اما برای قراردادن صحیح آن نیاز به آموزش و تجربه زیادی دارد.در این مقاله از سایت دکتر آرش گلستانه، با ما همراه باشید.
فهرست مطالب
- 1 ایمپلنت ناموفق چیست؟
- 2 انواع ایمپلنت ناموفق دندان
- 3 اگر به شکست ایمپلنت دندان مشکوک هستید چه باید کرد؟
- 4 ایمپلنت ناموفق دندان چه نشانه‌هایی دارد؟
- 5 چگونه می‌توانید به‌سرعت، علائم شکست ایمپلنت دندان را تشخیص دهید؟
- 6 ایمپلنت ناموفق به چه علت‌هایی ایجاد می‌شود؟
- 7 چطور از ایمپلنت ناموفق جلوگیری کنیم؟
- 8 برنامه‌ریزی قبل از عمل ایمپلنت دندان
- 9 اگر ایمپلنت‌های دندانی شکست بخورند، چه اتفاقی می‌افتد؟
- 10 آیا ایمپلنت ناموفق قابل‌درمان است؟
- 11 دریافت غرامت شکست ایمپلنت دندان
- 12 آیا می‌توان ایمپلنت دندان ناموفق را جایگزین کرد؟
- 13 موفقیت ایمپلنت‌های دندانی چقدر است؟
- 14 چه کسی مسئول شکست ایمپلنت دندان است؟
ایمپلنت ناموفق چیست؟
رشد ایمپلنت دندان در طول تاریخ یک ماجراجویی غنی و جذاب برای سفر در زمان است. ایمپلنت‌های دندانی از زمان طلوع تمدن توسط مردم برای ترمیم دندان‌های از دست رفته به هر طریقی استفاده می‌شده است. دکتر Per-Ingvar Brånemark به طور ناخواسته کشف کرد که ایمپلنت‌های تیتانیومی در سال 1952 میزان موفقیت بالاتری داشتند که زمینه را برای ایمپلنت‌های دندانی فعلی ایجاد کرد. او با موفقیت از تیتانیوم برای ترمیم دندان از دست رفته یکی از بیمارانش استفاده کرد. این یک پیشرفت قابل توجه برای ایمپلنت دندان بود. او سپس تعدادی از مطالعات را منتشر کرد که مزایای استفاده از تیتانیوم در ایمپلنت‌های دندانی را بیان می‌کرد. ایمپلنت‌های دندانی، در طول زمان تکامل یافته‌اند.
ایمپلنت‌های دندانی، به‌شدت نحوه ترمیم دندان‌های افراد بی‌دندان یا نیمه بی‌دندان را تغییر داده است. نرخ بالای بقای گزارش شده برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته، اثربخشی ترمیم‌های ایمپلنت را به‌عنوان رویکردی برای توان‌بخشی دهان نشان داده است. ایمپلنت‌ها می‌توانند تنها یک دندان از دست رفته را بدون نیاز به تعویض دندان‌های کنار آن، ترمیم کنند. علاوه بر این، ایمپلنت‌ها امکان ترمیم‌های ثابت را برای افرادی که به طور کامل یا جزئی بی‌دندان هستند، ممکن می‌سازد. بیمارانی که ایمپلنت‌های خاصی دارند، ممکن است در عرض شش ماه دچار شکست، تحلیل استخوان شدید و مشکلات و بدشکلی‌هایی شوند که غیرقابل‌برگشت هستند.
خطر ایمپلنت ناموفق را می‌توان از طریق آگاهی از مسائل سیستمیک که ممکن است منجر به عوارض شود و برنامه‌ریزی درمان بهتر، کاهش داد. پزشک می‌تواند با استفاده از فناوری و ابزارهای تشخیصی موجود، مانند اسکن توموگرافی (CAT) و اسکن با پرتو مخروطی (CB)، ایمپلنت را به طور بهتری، انجام دهد.
ایمپلنت ناموفق به شکست هر ایمپلنت پزشکی در برآورده‌ساختن انتظارات بیمار یا پزشک، اشاره دارد. شکست ایمپلنت می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. میزان شکست برای ایمپلنت‌های مختلف متفاوت است.
انواع ایمپلنت ناموفق دندان
ناهماهنگی ایمپلنت
یکی از جنبه‌های چالش‌برانگیز دندانپزشکی ایمپلنت، قراردادن ایمپلنت به‌گونه‌ای است که به طور کامل توسط استخوان احاطه شود. گاهی اوقات موقعیت ایده‌آل در استخوان، موقعیت ایده‌آل برای ایمپلنت نیست؛ بنابراین ایمپلنت و استخوان ممکن است در نهایت ناهم‌تراز شوند. زمانی که ایمپلنت با استخوان هماهنگ نباشد، تاج‌ها غیرطبیعی به نظر می‌رسند، لثه‌ها عقب می‌روند و فلز خاکستری تیره ایمپلنت، در اطراف لثه قابل‌مشاهده است.
اصلاح ایمپلنت‌هایی که در مکان نامناسبی قرار گرفته‌اند می‌تواند مشکل باشد. فرآیند برداشتن می‌تواند به استخوان و دندان‌های مجاور آسیب برساند. به همین دلیل بسیار مهم است که آن را در اولین‌بار درست انجام دهید.
برداشت‌های ضعیف
قالب‌ها توسط دندانپزشک، قالب‌گیری می‌شوند و برای ساخت روکش‌ها به آزمایشگاه ارسال می‌شوند. اگر قالب‌ها دقیق نباشند، دندان‌های جایگزین ممکن است به‌درستی جا نشوند. فقط یک ناهماهنگی ظریف می‌تواند باعث ایجاد فاصله بین تاج و لثه شود که به‌اندازه کافی، ظاهر و عملکرد دندان‌ها را به خطر می‌اندازد. این می‌تواند باکتری‌ها را به لثه‌ها راه دهد و در نهایت منجر به عفونت شود. عفونت قابل‌درمان است؛ اما ممکن است، نیاز به جایگزینی ایمپلنت باشد. این اساساً هزینه درمان را دوبرابر می‌کند.
عامل دیگر، چسبی است که تاج دندان جدید را روی پایه ایمپلنت نگه می‌دارد و در صورت نشت روی لثه می‌تواند باعث عفونت شود. به همین دلیل است که مهارت دندانپزشک ایمپلنت بسیار مهم است. آنها باید برای انجام دقیق عمل، تحت بزرگ‌نمایی بالا، راحت باشند. بزرگ‌نمایی به نوبه خود، احتمال هرگونه شکاف یا اشتباه را کاهش می‌دهد.
پری ایمپلنتیت و سایر عفونت‌ها
پری ایمپلنتیت یکی از دلایل اصلی شکست ایمپلنت دندان است. همواره بحث در مورد اینکه آیا باید به‌عنوان یک بیماری طبقه‌بندی شود یا اینکه به‌عنوان یک عارضه (به دلیل قراردادن جسم خارجی در حفره دهان)، وجود دارد. صرف‌نظر از این، گاهی اوقات یک پاسخ التهابی، می‌تواند مدت کوتاهی پس از اتمام عمل رخ دهد. این التهاب ناشی از تجمع باکتری در دهان است.
پری ایمپلنتیت می‌تواند به لثه و استخوان اطراف ایمپلنت آسیب برساند و به طور بالقوه منجر به ازدست‌دادن استخوان بعدی یا شکست ایمپلنت شود. درحالی‌که این بیماری قابل‌درمان است، اما در اغلب موارد، ایمپلنت نیاز به تعویض دارد. افرادی که بیشتر مستعد ابتلا به عفونت باکتریایی یا پری ایمپلنتیت هستند، بیماران دیابتی، سیگاری‌ها و کسانی هستند که بهداشت دهان و دندانشان نامناسب است.
عفونت ایمپلنت دندان چه علائمی دارد و چگونه درمان می شود؟
استئواینتگراسیون ناموفق
Osseointegration (یکپارچگی استخوانی) اصطلاحی است که برای توصیف توسعه پیوند ساختاری بین استخوان و ایمپلنت تیتانیوم تازه‌واردشده استفاده می‌شود. این فرآیند معمولاً از چند هفته تا چند ماه طول می‌کشد.گاهی اوقات ایمپلنت به طور کامل با استخوان فک ادغام نمی‌شود. این می‌تواند باعث شل‌شدن یا افتادن ایمپلنت شود. دلیل اصلی این امر، استخوان ناکافی برای قراردادن ایمپلنت است.
تراکم استخوان و سلامت کلی استخوان شما، در مورد دندانپزشکی ایمپلنت مهم است. ارزیابی سلامت استخوان، کاری است که دندانپزشک ایمپلنت قبل از عمل انجام می‌دهد. اگر استخوان کافی وجود ندارد، روش پیوند استخوان یا سینوس لیفت (یک نوع جراحی است که مواد پیوند استخوان، برای پشتیبانی از استخوان فک، اضافه می‌شوند.) گزینه‌ای عالی برای ایجاد مجدد شرایط صحیح، برای کاشت ایمپلنت است.
آسیب عصبی
آسیب عصبی ایمپلنت نادر است. زمانی که ایمپلنت، خیلی نزدیک به اعصاب اطراف دهان قرار داده شود، ممکن است آسیب عصبی ایمپلنت اتفاق بیفتد. بروز این امر برای دندانپزشکان بی‌تجربه و یا زمانی که دندانپزشک از برنامه‌ریزی درمانی، به‌عنوان بخشی از تمرین خود استفاده نمی‌کند، بیشتر است. برنامه درمانی چیزی است که به دندانپزشک کمک می‌کند تا تمام عواملی را که می‌تواند روی روش ایمپلنت تأثیر بگذارد، مانند شناسایی محل ایده‌آل ایمپلنت در دهان، شناسایی کند.آسیب عصبی معمولاً زمانی ایجاد شده است که بی‌حسی، درد طولانی‌مدت یا احساس سوزن‌سوزن‌شدن در اطراف لثه‌ها، لب‌ها، گونه‌ها و یا زبان وجود داشته باشد.
شکست خود ایمپلنت
علی‌رغم اینکه ایمپلنت از یک فلز قوی ساخته شده است، اما ممکن است شل شود. شل‌شدن پایه ایمپلنت، می‌تواند باعث شکستگی ایمپلنت گردد.به لطف پیشرفت‌های فناوری ایمپلنت، امروزه کمتر این اتفاق می‌افتد؛ بااین‌حال، شکست همچنان ممکن است رخ دهد. به‌ویژه با ارائه‌دهندگان ارزان‌قیمت و آزمایشگاه‌های بدون مجوز که ممکن است از مواد نامرغوب استفاده کنند. این منجر به عوارضی می‌شود که پایداری ایمپلنت را به خطر می‌اندازد.شما باید مطمئن شوید که دندانپزشک ایمپلنت شما، از موادی استفاده می‌کند که پروانه‌های لازم را دارد. این باعث می‌شود که از درمان باکیفیت اطمینان حاصل کنید و احتمال شکست ایمپلنت را کاهش دهید.
ورود جسم خارجی و واکنش آلرژیک
به گفته پزشکان، هرگاه ماده ای خارجی وارد بدن شما شود، احتمال بروز عوارض جانبی وجود دارد. ایمپلنت‌های دندانی و سایر مواد مورداستفاده برای روش ایمپلنت، ممکن است باعث واکنش موضعی شوند. به‌منظور اطمینان از بهترین مواد برای درمان شما، دندانپزشک باید آلرژی شما را بررسی کرده و از ماده ای که بدن شما حساسیت ندارد استفاده بکند.
اگر به شکست ایمپلنت دندان مشکوک هستید چه باید کرد؟
اولاً اگر بعد از عمل ایمپلنت، عفونتی مانند پری ایمپلنتیت را تجربه می‌کنید، می‌توان عفونت را بدون نیاز به برداشتن ایمپلنت، درمان کرد. معمولاً التهاب با تمیزکردن کامل، درمان می‌شود. هرچه زودتر مشکل تشخیص داده شود، شانس بیشتری برای درمان آن وجود دارد.
در صورت آسیب به استخوان اطراف ایمپلنت، این مورد نیز قابل‌درمان است. اما درمان شامل برداشتن استخوان و سپس انجام پیوند استخوان است.بسته به میزان آسیب، ممکن است نیاز به برداشتن تاج و ایمپلنت باشد. اصلاح ایمپلنت‌های ناموفق می‌تواند مشکل‌ساز باشد. همچنین فرآیند برداشتن ایمپلنت هم می‌تواند به استخوان و دندان‌های مجاور آسیب برساند. انجام صحیح آن در اولین‌بار بسیار مهم بوده و انتخاب یک دندانپزشک متخصص که تمام مهارت‌ها و تجربه برای دستیابی به بهترین نتایج را داشته باشد، بسیار مهم است.
ایمپلنت ناموفق دندان چه نشانه‌هایی دارد؟
کاشت ایمپلنت دندان یک روش اصلی است که باید به‌دقت در مورد آن فکر کنید. این به دلیل این است که ایمپلنت، دندان‌ها و دهان شما را که بخش ظریفی از بدن شما است، درگیر می‌کند. موارد زیادی وجود دارد که در طول یک روش ایمپلنت دندانی، اگر توسط یک متخصص آموزش‌دیده و باتجربه انجام نشود، ممکن است پیش بیاید. احتمال دارد شکست ایمپلنت دندانی، در اولین مراحل بعد از عمل رخ دهد، یا ممکن است به یک شکست طولانی‌مدت تبدیل شود.
ما علائمی را که پس از کاشت ایمپلنت دندان باید مراقب آنها باشید فهرست کرده‌ایم و در زیر به آن اشاره می‌کنیم:
درد و ناراحتی شدید
درد و تورم پس از جراحی ایمپلنت دندان طبیعی است. بااین‌حال، درد می‌تواند نشانه‌ای از شکست ایمپلنت دندان باشد.
چگونه می‌توانید تفاوت بین این دو نوع درد را تشخیص دهید؟ در طول روند بهبودی، در چند روز اول درد را تجربه خواهید کرد. درد آن‌چنان شدید نیست و با استفاده از داروهای مسکن تجویز شده توسط پزشک قابل‌کنترل است. در صورت شکست ایمپلنت دندانی، درد و ناراحتی طاقت‌آوری را تجربه خواهید کرد که به‌صورت امواج ضربان‌دار، ظاهر می‌شود. این درد مدت‌ها بعد از عمل رخ می‌دهد. اگر چنین تجربه‌ای دارید، بهتر است قبل از اینکه خیلی دیر شود برای معاینه به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
فرورفتگی لثه در اطراف ایمپلنت
دو دلیل اصلی که باعث فرورفتگی لثه در اطراف ایمپلنت می‌شود عبارت‌اند از: ایمپلنت‌های نامناسب ، بافت لثه و استخوان ناکافی برای نگه‌داشتن ایمپلنت.
چگونه می‌توانید بگویید که در اطراف ایمپلنت خود دچار فرورفتگی لثه شده‌اید؟ اولین علامت، تاج ایمپلنت غیرطبیعی خواهد بود. به دنبال آن التهاب دردناک اطراف ایمپلنت ایجاد می‌شود.برای جلوگیری از این امر، جراح شما باید ایمپلنت را در موقعیت صحیح قرار دهد. زاویه‌سازی نیز بخش مهمی از این روش است که باید با استفاده از تشخیص و برنامه‌ریزی دیجیتال ایمپلنت دندان، انجام شود. علاوه بر این، با رعایت یک رژیم غذایی سالم و بهداشت دهان و دندان، از داشتن لثه و بافت استخوانی سالم اطمینان حاصل کنید .\
مشکل در جویدن و گازگرفتن
آیا در جویدن یا گازگرفتن غذا مشکل دارید؟ این می‌تواند نشانه‌ای از اسمپلنت ناموفق باشد. در هیچ زمان نباید هنگام غذاخوردن یا صحبت‌کردن یا گازگرفتن مواد، دچار مشکل شوید. ایمپلنت‌ها طوری ساخته می‌شوند که عملکرد و احساسی شبیه به دندان‌های طبیعی داشته باشند. هر درد مرتبط با ایمپلنت دندان نشانه خوبی نیست. این دقیقاً شبیه احساس درد هنگام جویدن با حفره دندان است.
تعویض و شل‌شدن ایمپلنت
اگر ایمپلنت دندان شما به‌درستی انجام شود، حتی از کاشت ایمپلنت هم آگاه نخواهید شد. هرگز نباید مانند یک جسم خارجی در دهان شما احساس شود. در صورتی که ایمپلنت به‌درستی روی لثه‌های شما قرار نگرفته باشد، هنگام صحبت، خوردن یا لمس آن احساس می‌کنید که تکان می‌خورد. این ساده‌ترین علامت برای تشخیص شکست ایمپلنت است.همینطور زمانی که ایمپلنت دندانی، حالت متحرک و شل پیدا کرد، فوراً با دندانپزشک خود مشورت کنید.اگر ایمپلنت شل بدون مراقبت رها شود، می‌تواند در ظاهر لبخند شما اختلال ایجاد کند یا به لثه‌ها و استخوان فک شما آسیب جدی وارد کند.
در زمان شل شدن روکش ایمپلنت چه کنیم؟
لثه‌های متورم
تورم جزئی بعد از عمل طبیعی است. بااین‌حال، انتظار می‌رود این در طی چند روز ناپدید شود. اگر ادامه یابد و حتی ملتهب شود، جای نگرانی است. اگر لثه‌های شما به‌شدت متورم و قرمز به نظر می‌رسد، نشانه عفونت است. در صورت عدم درمان، این عفونت می‌تواند به بقیه دهان شما سرایت کند و در موارد شدید به خون شما نفوذ کند. این می‌تواند یک وضعیت خطرناک را برای سلامتی شما ایجاد کند. درمان عفونتی که تشدید شده است، سخت است؛ البته درد شدیدی را هم تجربه خواهید کرد.بهترین کار اگر تورم بعد از مرحله بهبودی ادامه پیدا کرد این است که با دندانپزشک خود مشورت کنید و دراسرع‌وقت آن را درمان کنید.
حرکت میکرو ایمپلنت
گاهی اوقات جراح شما می‌تواند بلافاصله پس از کاشت دندان، آن را جایگزین کند. این روش در مقایسه با انجام کاشت و انتظارکشیدن برای اینکه دندان با استخوان فک شما یکپارچه شود، به زمان بهبودی کمتری نیاز دارد.در ابتدا از بازدیدهای چکاپ کمتری لذت خواهید برد. بااین‌حال، اگر استخوان فک شما به‌اندازه کافی قوی نباشد، این روش می‌تواند فشار زیادی بر آن وارد کند که می‌تواند باعث شکست ایمپلنت شود.
شما می‌توانید این را با گرفتن اشعه ایکس که حرکت‌های ریز ایمپلنت را نشان می‌دهد، تشخیص دهید.
واکنش‌های آلرژیک ناگهانی
ایمپلنت‌های دندانی از آلیاژ تیتانیوم ساخته شده‌اند که در موارد نادر، باعث واکنش‌های آلرژیک در برخی افراد می‌شود.برخی از علائم واکنش‌های آلرژیک عبارت‌اند از:
تورم اطراف لثه، ازدست‌دادن چشایی و احساس سوزن‌سوزن‌شدن.
واکنش‌های آلرژیک ناگهانی، نشانه‌ای از ایمپلنت ناموفق است؛ زیرا نشان می‌دهد که بدن شما در حال رد ایمپلنت است.
دندان‌قروچه
این یک شکست طولانی‌مدت برای ایمپلنت دندان است. این به دلایل مختلفی مانند استرس، ازدست‌دادن دندان‌ها یا نامرتبی دندان‌ها رخ می‌دهد. برخی افراد، هنگام خواب نیز دندان‌قروچه را تجربه می‌کنند. اگر دوره‌هایی از دندان‌قروچه دارید، ممکن است نشانه‌ای از ایمپلنت ناموفق باشد؛ بنابراین باید به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا هم راستا شدن ایمپلنت با استخوان فک شما را بررسی کند.
چگونه می‌توانید به‌سرعت، علائم شکست ایمپلنت دندان را تشخیص دهید؟
در بیشتر موارد، روش‌های کاشت دندان موفقیت‌آمیز هستند. تنها تعدادی از ایمپلنت‌های دندانی ممکن است شکست بخورند. همان‌طور که موارد شکست ایمپلنت دندان ممکن است ناچیز به نظر برسد، باید بدانید که چگونه می‌توانید به‌سرعت علائم شکست ایمپلنت دندان را تشخیص دهید.
ایمپلنت دندان قرار است؛ مانند دندان‌های طبیعی در دهان شما باشد. زمانی که بعد از ایمپلنت، احساس عجیبی در دهان خود تشخیص دارید و این برای مدت طولانی ادامه دارد، می‌تواند نشانه‌ای از شکست ایمپلنت دندان باشد. بسیار مهم است که قبل از اینکه به ایمپلنت دندان رضایت دهید، یک مشاوره دقیق با جراح و دندانپزشک خود داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که آنها اطلاعات پزشکی شما را بررسی می‌کنند تا مطمئن شوند که آلرژی ندارید و لثه و استخوان فک شما برای کاشت، به‌اندازه کافی قوی هستند.
ایمپلنت ناموفق به چه علت‌هایی ایجاد می‌شود؟
عامل
سن
سن به‌عنوان یکی از عوامل مهم، در موفقیت ایمپلنت در نظر گرفته می‌شود. بیماران مسن بیشتر مستعد تغییر شرایط سلامت سیستمیک هستند، شرایط استخوانی ضعیفی دارند و به طور بالقوه زمان بهبودی طولانی‌تری خواهند داشت. سن بالا خطر شکست ایمپلنت را افزایش می‌دهد. طی یک مطالعه، بیماران بالای 60 سال، بقای ایمپلنت کمتر از حد معمول دارند. این فرآیند در دهه دوم و سوم زندگی در مقایسه با دهه چهارم و پنجم بسیار آشکارتر است
. سنی که در آن رشد کامل می‌شود نیز به طور گسترده‌ای از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است؛ بنابراین، هنگام برنامه‌ریزی برای کاشت ایمپلنت دندان در کودکان، دوره سنی از 9 تا 15 سال برای دختران و 11 تا 17 سال برای پسران، دوره‌ای مشکل‌ساز خواهد بود .
حرکت مزیال دندان در فک بالا و فک پایین
رانش خودبه‌خودی دندان‌ها به‌خوبی موردمطالعه قرار گرفته است. در سنین 10 تا 21 سالگی در قسمت جانبی فک حدود 5 میلی‌متر رانش دندان‌ها وجود دارد. ایمپلنت دندان در این رانش مزیالی دندان‌ها شرکت نمی‌کند؛ بنابراین، یک ایمپلنت می‌تواند حرکت طبیعی دندان را متوقف کرده و در نتیجه قوس نامتقارن ایجاد شود. ایمپلنت در قسمت قدامی نمی‌تواند دندان‌ها را دنبال کند. بسته به الگوی رشد صورت و رویش بیشتر دندان‌ها، تغییرات عمودی، هرچند با سرعت کمتر، همچنان می‌تواند پس از بلوغ رخ دهد.
بهداشت و نگهداری دهان و دندان
تجمع پلاک باکتریایی، منجر به التهاب لثه، پریودنتیت و پری ایمپلنتیت می‌شود. علاوه بر این، وجود هر گونه علائم عفونت و شواهد رادیوگرافیک ازدست‌دادن استخوان اطراف ایمپلنت، ممکن است نشان‌دهنده یک ایمپلنت ناموفق باشد.
دندان‌قروچه
ایمپلنت‌ها در بیماران مبتلا به دندان‌قروچه، آسیب زیادی می‌بینند. خوردن غذاهای سخت و ترد و جویدن در محل قرارگیری ایمپلنت، می‌تواند باعث خارج‌شدن ایمپلنت از جای خود شود. به همین علت دندان‌قروچه، باعث پس‌زدن ایمپلنت خواهد شد. دندان‌قروچه فشار بسیاری زیادی را روی دندان‌ها و ایمپلنت وارد می‌کند که می‌تواند منجر به عدم موفقیت درمان ایمپلنت شود.
عادت به کشیدن سیگار
سیگار بر سلامت دهان و دندان و سلامت عمومی افراد تأثیر می‌گذارد. همچنین فعالیت یاخته‌های ایمنی دهان را کاهش، منجر به مقاومت کم در برابر عفونت، تأخیر در بهبود زخم و همچنین کاهش جذب کلسیم می شود. ایمپلنت دندان در افراد سیگاری، میزان بقای کمتری دارد. استعمال دخانیات، با کاهش سرعت جریان خون و تجمع پلاکتی، بر فرآیند ادغام استخوانی تأثیر می‌گذارد. باقی‌مانده‌های سیگار مونوکسید کربن و سیانید هستند که ظرفیت التیام زخم را به تأخیر می‌اندازند و همراه با نیکوتین سرعت تکثیر سلولی را مهار می‌کنند.
آسیب به دندان مجاور
قراردادن ایمپلنت‌ها در امتداد یک محور نامناسب یا یک ایمپلنت بیش از حد بزرگ، می‌تواند باعث آسیب به دندان مجاور و در نتیجه عدم شادابی دندان شود. ریشه‌های گشاد شده و بیش از جد کج شده، ناحیه ایمپلنت را محو می‌کند و مانع از قرارگیری ایده‌آل ایمپلنت، می‌شود.
پری ایمپلنتیت
پری ایمپلنتیت یک وضعیت التهابی پیش‌رونده است که بر بافت‌های اطراف ایمپلنت استخوانی تأثیر گذاشته، منجر به ازبین‌رفتن استخوان نگهدارنده و شکست ایمپلنت می‌شود. این بیماری با خونریزی، چروک، تحرک ایمپلنت و ازدست‌دادن استخوان مشخص می‌شود. این فرآیند التهابی شدیدتر است و در مقایسه با التهاب اطراف دندان طبیعی مجاور، عمیق‌تر و سریع‌تر در اطراف ایمپلنت دندانی گسترش میابد.
هایپرگلیسمی (قند خون بالا)
هایپرگلیسمی می‌تواند بر روی استخوان‌بندی ایمپلنت‌های دندانی تأثیر بگذارد. قند خون بالا ممکن است ریکاوری استخوان را تا 40 درصد کاهش می‌دهد. بنابراین نشان می‌دهد که زوال ترمیم استخوان به‌شدت با دیابت مرتبط است. این ممکن است باعث عفونت بافت نرم و تأخیر در بهبود زخم شود.
پرتودرمانی
پرتودرمانی عموماً برای تومورهای بدخیم در ناحیه جمجمه و صورت استفاده می‌شود. میزان موفقیت کاشت ایمپلنت‌های دندانی در فردی که در طی درمان پرتودرمانی است، 70 درصد است.
بیماران پوکی‌استخوان
ایمپلنت ناموفق در بیماران مبتلا به پوکی‌استخوان، به دلیل کاهش تراکم استخوان است. پوکی‌استخوان لزوماً بر روی استخوان‌های فک بالا و پایین تأثیر نمی‌گذارد و این نیاز به بررسی پزشک دارد.
شرایط پزشکی
شکست ایمپلنت دندان، در صورت تشخیص بیماری خودایمنی یا بیماری‌هایی مانند روماتیسم و دیابت که باعث می‌شود بدن با سرعت کمتری بهبود یابد، امکان‌پذیر است. بهبود آهسته می‌تواند از یکپارچگی ایمپلنت با استخوان فک شما جلوگیری کند. استفاده از برخی داروها نیز منجر به شکست ایمپلنت دندان می‌گردد؛ بنابراین مهم است که در مورد هر دارویی (نسخه‌ای و بدون نسخه) که در حال حاضر مصرف می‌کنید، با جراح دهان خود صحبت کنید.
در سال 2016، محققان دانشگاه مک گیل دریافتند که داروهای سوزش سر دل، ممکن است رشد استخوان جدید را کاهش دهند، بنابراین بر نحوه اتصال ایمپلنت با استخوان فک تأثیر می‌گذارند. همچنین در سال 2016، محققان دانشگاه بوفالو نتایج مشابهی را در میان افرادی که داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کنند، گزارش کردند.
یک جراح بی‌تجربه
همه جراحان یکسان نیستند و اگر جراح بی‌تجربه داشته باشید، احتمال شکست ایمپلنت دندان وجود دارد.یک جراح باتجربه می‌داند که از چه تعداد ایمپلنت برای حمایت از جایگزینی دندان استفاده کند. این مهم است؛ زیرا تعداد کم ایمپلنت‌ها می‌توانند باعث ایجاد فشار بیش از حد روی ایمپلنت و شکست آن شوند.همچنین، کار با یک جراح ماهر ممکن است از آسیب به بافت‌های دهان، جلوگیری کند.یک جراح با سال‌ها تجربه انتخاب کنید. از آنها بخواهید روند و برنامه بهبود را بررسی کنند.
سؤالاتی که می‌توانید از تیم دندانپزشکی خود بپرسید:
- جراح چند سال سابقه کار دارد؟
- جراح در سال چند عمل کاشت دندان را انجام می‌دهد؟
- میزان موفقیت جراح چقدر است؟ آن را به چه نسبت می‌دهند؟
نقص ایمنی
بیماران مبتلا به نقص ایمنی، بیشتر مستعد عفونت و عدم ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده هستند.
اختلالات خونریزی
خونریزی کنترل نشده می‌تواند ناشی از اختلالات پلاکتی، کمبود فاکتورهای انعقادی و استفاده از داروهای ضدانعقاد مانند آسپرین و وارفارین باشد. این خونریزی به دلیل کمبود پلاکت کمتر از 50000/ mm3 است .
اختلالات قلبی عروقی
بیماری‌های قلبی عروقی در روند بهبودی و یکپارچگی استخوانی اختلال ایجاد می‌کنند که منجر به کاهش فعالیت فیبروبلاست، اختلال در عملکرد ماکروفاژها، و کاهش سنتز کلاژن می‌شود. البته باید گفت بیماری‌های قلبی عروقی، تأثیر قابل‌توجهی بر میزان موفقیت طولانی‌مدت درمان ایمپلنت دندانی ندارد.
پیوند عضو (قلب / کبد / کلیه)
بیمارانی که اعضای پیوندی دارند، تحت داروهای سرکوب‌کننده ایمنی طولانی‌مدت قرار می‌گیرند تا از پس‌زدن پیوند جلوگیری شود. سیکلوسپورین (یک نوع داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی) ممکن است تأثیر منفی بر حفظ مکانیکی و بهبود استخوان اطراف ایمپلنت دندانی داشته باشد.
چطور از ایمپلنت ناموفق جلوگیری کنیم؟
اگرچه برخی از ایمپلنت‌های ناموفق، قابل‌پیشگیری نیستند، می‌توانید اقداماتی را برای کاهش خطر شکست انجام دهید:
- از ایمپلنت‌های دندانی خود به‌درستی مراقبت کنید. روزانه مسواک بزنید،نخ دندان بکشید و از دهان‌شویه استفاده کنید.
- هر شش ماه یکبار به دندانپزشک مراجعه کنید.
- سیگار نکشید.
- برای حمایت از استخوان‌های قوی، مصرف کلسیم خود را افزایش دهید. مکمل مصرف کنید یا غذاهای غنی از کلسیم مانند شیر، ماست، کلم‌بروکلی، پرتقال و پنیر بخورید.
- از دندانپزشک خود در مورد محافظ دهان برای درمان دندان‌قروچه (دندان‌قروچه) بپرسید.
- پس از کاشت ایمپلنت، فوراً اقدام به تعویض دندان نکنید.
- از عاداتی که به دندان آسیب می‌رساند (مانند خوردن یخ و آب‌نبات) پرهیز کنید.
عوامل مؤثر بر موفقیت ایمپلنت دندان
برنامه‌ریزی قبل از عمل ایمپلنت دندان
برنامه‌ریزی مناسب توسط جراح، مستلزم آن است که پزشک معاینه کامل دهان شما را برای ارزیابی سلامت لثه و استخوان فک، انجام دهد.اشعه ایکس دندان، به جراح، ایده‌ای از سلامت کلی دهان شما و سرنخ‌هایی برای موفقیت بیشتر ایمپلنت ارائه می‌دهد.برنامه‌ریزی همچنین مستلزم درک سابقه پزشکی شما است. این شامل شرایط پزشکی و همچنین داروهایی است که مصرف می‌کنید.در صورت عدم درک یا برنامه‌ریزی مناسب، جراح ممکن است با کاشت دندان، حتی زمانی که فرد کاندید مناسبی برای کاشت دندان نباشد، اقدام کند.این می‌تواند باعث قرارگیری نامناسب ایمپلنت، فشار در محل ایمپلنت، رشد باکتری‌های هوازی و عفونت یا آبسه شود.
همان‌طور که به دنبال یک جراح باتجربه هستید، با دوستان یا خانواده‌ای که ایمپلنت دندانی انجام داده‌اند صحبت کنید و توصیه‌های آنها را جویا شوید.
اگر ایمپلنت‌های دندانی شکست بخورند، چه اتفاقی می‌افتد؟
چنانچه ایمپلنت‌های دندانی شما مشکلی دارد، مهم است که دراسرع‌وقت از دندانپزشک خود مشاوره بگیرید تا آنها بتوانند مشکل را بررسی کنند.
اگر مشخص شد که ایمپلنت‌ها آسیب‌دیده‌اند و به گزینه درمانی دیگری نیاز است، باید با دندانپزشک خود در مورد گزینه‌هایی که در دسترس شما هستند صحبت کنید. این عمدتاً به وضعیت فردی و سابقه دندانپزشکی شما بستگی دارد. دندانپزشک شما باید تمام گزینه‌های درمانی را که در اختیار دارید، از جمله خطرات و نتایج مورد انتظار را به طور کامل توضیح دهد تا بتوانید در مورد برنامه درمانی خود تصمیمی آگاهانه بگیرید. اگر دندانپزشک شما در انجام این کار کوتاهی کند، می‌تواند به‌عنوان سهل‌انگاری تلقی شود، زیرا طبق قانون، آنها ملزم به کسب رضایت آگاهانه شما برای هر درمانی هستند.
آیا ایمپلنت ناموفق قابل‌درمان است؟
اگر بخشی از ایمپلنت دندان شما شکسته یا آسیب ببیند، جراح دهان و دندان شما باید تعیین کند که آیا ایمپلنت نیاز به تعویض یا ترمیم دارد یا خیر. اما علل شکست ممکن است به چیزی غیر از قطعات ایمپلنت مربوط باشد. مشاوره با یک جراح دهان و دندان بسیار ماهر می‌تواند به شما کمک کند از شکست ایمپلنت دندان جلوگیری کنید یا بر آن غلبه کنید.
دریافت غرامت شکست ایمپلنت دندان
ممکن است به دلیل ازدست‌دادن استخوان، ایمپلنت ناموفقی را تجربه کرده باشید. استخوانی که ایمپلنت‌ها در آن قرار می‌گیرند باید مقدار و تراکم لازم را داشته باشد تا روش ایمپلنت گزینه‌ای مناسب باشد. دندانپزشک شما باید قبل از توصیه ایمپلنت، این موضوع را بررسی کرده باشد. اگر آنها این کار را نکردند و ایمپلنت‌های دندانی شما در نتیجه این کار ناموفق بود، ممکن است واجد شرایط دریافت غرامت دندان باشید.
آیا می‌توان ایمپلنت دندان ناموفق را جایگزین کرد؟
در صورت شکستن ایمپلنت های دندانی،در برخی شرایط می توانید آن ها را جایگزین کنید. این به دلایل شکست بستگی دارد. ممکن است شما دیگر کاندیدای مناسبی برای ایمپلنت دندان نباشید، بنابراین ممکن است یک روش جایگزین مانند بریج توصیه شود.
با دندانپزشک خود در مورد گزینه‌های موجود صحبت کنید تا ببینید آیا می‌توان ایمپلنت شما را جایگزین کرد یا اینکه اکنون نوع دیگری از درمان توصیه می‌شود.
موفقیت ایمپلنت‌های دندانی چقدر است؟
میزان موفقیت ایمپلنت‌های دندانی بالا است. طبق مطالعات، میزان موفقیت ایمپلنت‌های دندانی، 95 درصد است. یکی از دلایل پایین‌بودن میزان شکست این است که دندانپزشکان تنها در صورتی باید این نوع درمان را توصیه کنند که بیمار تمام معیارها را داشته باشد تا شانس موفقیت خوبی داشته باشد. اگر ایمپلنت‌های دندانی شما ناموفق بوده و متوجه شدید که در وهله اول هرگز کاندیدای مناسبی برای این روش نبوده‌اید، این می‌تواند به‌عنوان سهل‌انگاری پزشک در نظر گرفته شده و ممکن است بتوانید مطالبه غرامت کنید.
چه کسی مسئول شکست ایمپلنت دندان است؟
هر موقعیتی شرایط خاص خود را دارد، بنابراین مسئولیت شکست ایمپلنت دندانی می‌تواند متفاوت باشد.
گاهی اوقات، اگر بیمار پس از کاشت ایمپلنت، بهداشت دهان و دندان را رعایت نکند، این می‌تواند عاملی در شکست ایمپلنت‌ها باشد و این به عهده خود فرد است.
گاهی اوقات، ایمپلنت‌ها ممکن است با شکست مواجه شوند، زیرا احتمال دارد تراکم استخوانی که ایمپلنت‌ها در آن قرار می‌گیرند، در طول زمان کاهش یابد. اگر دندانپزشک شما قبل از اینکه این روش را به شما توصیه کند، این مورد را بررسی نکرده است، ممکن است واجد شرایط دریافت غرامت باشید.
کلام آخر
ایمپلنت ناموفق یا شکست ایمپلنت،به دلایل مختلفی ایجاد می شود.در این مقاله به تفصیل در مورد علت ها و راه های درمان آن صحبت شد.حداکثر تلاش ما در این مقاله این بود که به تمامی سوالات شما در خصوص ایمپلنت ناموفق دندان پاسخ دهیم.
